niedziela, 24 czerwca 2012

Sikoku - 88 Świątyń

"Jedne z pereł architektury sztuki, niezwykłe i piękne, bez dwóch zdań...

88 Świątyń znajdujących się na jednej z najmniejszych z czterech wysp Japonii - Sikoku - Stanowi cel przelgrzymek buddystów ( Na taką pielgrzymkę mogłabym iść :3 ) szkoły Shingon. Szlak prowadzący od Świątyni do Świątyni ma długość 1200 kilometrów. Na pokonania go niektórzy poświęcają nawet dwa miesiące.

Pielgrzymi przybywają na tę wyspą od ponad 1000 lat. Wielowiekowa tradycja zobowiązuje i duża część pątników [henro] wybiera pieszą wędrówkę. Zaczynają od Świątyni Ryozen-ji. Następnie zaopatrzeni w mapę przemierzają się wyznaczonym szlakiem, który wije się wokół wyspy. Cała podróż odbywa się zazwyczaj zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Odległości mogą być różne - od 100 metrów do prawie 100 kilometrów. Szlak prowadzi przez 4 prowincje, a każdy region oznacza inny etap podróży - od przebudzenia wiary do nirwany. W ten sposób wyznawcy buddyzmu Shingon przeżywają duchową wędrówkę. Szkoła Singon została założona przez urodzonego w IX wieku na Sikoku mnicha Kukai'a [774-855]. Shingon oznacza japoński odpowiednik słowa 'mantra', czyli powtarzania formuły religijnej. Wyznawcy tego odłamu wierzą w sprawczą moc słowa, a w świątyniach na trasie pielgrzymki nieustannie słyszą się szeptane modlitwy.

Świątynie na Sikoku, w odróżnieniu od tych w większych miastach Japonii, nie są przesadnie ozdobne. Wiąże się to z faktem, że nie były one budowane dla możnych, tylko przez i dla zwykłych ludzi. Każda z nich nosi inną nazwę. Jest m.im Anraku-ji (Świątynia Niekończącej się Radości) i Tairyu-ji (Świątynia Wielkiego Smoka). Choć poszczególne budowle różnią się wielkością i szczegółami, to większość zbudowana jest podobnie. Zazwyczaj świątynię poprzedza brama, obok której często stoją rzeźby ni'o - strażników, którym należy się pokłonić. Na zewnątrz świątyni znajduje się dzwon, którym każdy pielgrzym powinien zadzwonić, by obwieścić swoje przybycie. Przed wejściem do właściwego pomieszczenia modlitwy powinno się obmyć twarz i ręce. Następnie przechodzimy do hondo, głównego pomieszczenia, w którym odmawia się modlitwy. Dalej mieści się zazwyczaj daishido - sala upamiętniająca mnicha Kukai'a. W większości świątyń natrafimy na dodatkowe elementy. Na przykład w Byodo-ji (Świątyni Równości) znajduje się posąg Buddy Uzdrowiciela (Yakushi Nyorai)"

 

Cytat z książki: "Japonia cuda świata" autorstwa Magdaleny Patryas, Macieja Miłosza i Natalii Klorek

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz