"Jedne z pereł architektury sztuki, niezwykłe i piękne, bez dwóch zdań...
88
Świątyń znajdujących się na jednej z najmniejszych z czterech wysp
Japonii - Sikoku - Stanowi cel przelgrzymek buddystów ( Na taką
pielgrzymkę mogłabym iść :3 ) szkoły Shingon. Szlak prowadzący od
Świątyni do Świątyni ma długość 1200 kilometrów. Na pokonania go
niektórzy poświęcają nawet dwa miesiące.
Pielgrzymi
przybywają na tę wyspą od ponad 1000 lat. Wielowiekowa tradycja
zobowiązuje i duża część pątników [henro] wybiera pieszą wędrówkę.
Zaczynają od Świątyni Ryozen-ji. Następnie zaopatrzeni w mapę
przemierzają się wyznaczonym szlakiem, który wije się wokół wyspy. Cała
podróż odbywa się zazwyczaj zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Odległości mogą być różne - od 100 metrów do prawie 100 kilometrów.
Szlak prowadzi przez 4 prowincje, a każdy region oznacza inny etap
podróży - od przebudzenia wiary do nirwany. W ten sposób wyznawcy
buddyzmu Shingon przeżywają duchową wędrówkę. Szkoła Singon została
założona przez urodzonego w IX wieku na Sikoku mnicha Kukai'a [774-855].
Shingon oznacza japoński odpowiednik słowa 'mantra', czyli powtarzania
formuły religijnej. Wyznawcy tego odłamu wierzą w sprawczą moc słowa, a w
świątyniach na trasie pielgrzymki nieustannie słyszą się szeptane
modlitwy.
Świątynie
na Sikoku, w odróżnieniu od tych w większych miastach Japonii, nie są
przesadnie ozdobne. Wiąże się to z faktem, że nie były one budowane dla
możnych, tylko przez i dla zwykłych ludzi. Każda z nich nosi inną nazwę.
Jest m.im Anraku-ji (Świątynia Niekończącej się Radości) i Tairyu-ji
(Świątynia Wielkiego Smoka). Choć poszczególne budowle różnią się
wielkością i szczegółami, to większość zbudowana jest podobnie.
Zazwyczaj świątynię poprzedza brama, obok której często stoją rzeźby
ni'o - strażników, którym należy się pokłonić. Na zewnątrz świątyni
znajduje się dzwon, którym każdy pielgrzym powinien zadzwonić, by
obwieścić swoje przybycie. Przed wejściem do właściwego pomieszczenia
modlitwy powinno się obmyć twarz i ręce. Następnie przechodzimy do
hondo, głównego pomieszczenia, w którym odmawia się modlitwy. Dalej
mieści się zazwyczaj daishido - sala upamiętniająca mnicha Kukai'a. W
większości świątyń natrafimy na dodatkowe elementy. Na przykład w
Byodo-ji (Świątyni Równości) znajduje się posąg Buddy Uzdrowiciela
(Yakushi Nyorai)"
Cytat z książki: "Japonia cuda świata" autorstwa Magdaleny Patryas, Macieja Miłosza i Natalii Klorek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz